Integracji sensorycznej
Integracja sensoryczna jest to proces, w którym mózg przetwarza, to znaczy poznaje, segreguje, interpretuje docierające do niego poprzez zmysły (wzrok, słuch, równowaga, dotyk, czucie ruchu-kinestezja) bodźce, po czym wysyła odpowiedni impuls wywołujący odpowiednią reakcję.
Zaburzenia integracji sensorycznej u dziecka najczęściej objawiają się wzmożoną lub obniżoną wrażliwością na bodźce, niewłaściwym poziomem uwagi, obniżonym poziomem koordynacji ruchowej, opóźnionym rozwojem mowy, nieprawidłowym poziomem aktywności ruchowej, trudnościami w zachowaniu. Dziecko wówczas ma trudności z wykonaniem i zaplanowaniem własnych działań, może być nadmiernie ruchliwe, ma kłopoty z koncentracją uwagi. Pojawiają się też zaburzenia w koordynacji ruchu, pisaniu czy czytania.
Celem terapii integracji sensorycznej jest przy zastosowaniu odpowiednich technik, eliminowanie, wyhamowywanie lub ograniczenie niepożądanych bodźców obecnych przy nadwrażliwościach sensorycznych lub też dostarczanie silnych bodźców, co jest konieczne przy podwrażliwościach systemów sensorycznych. Podczas zajęć z integracji sensorycznej dziecko huśta się w hamaku, toczy w beczce, jeździ na deskorolce itp. Przez przyjemną i interesującą zabawę dokonuje się integracja bodźców zmysłowych oraz doświadczeń płynących do ośrodkowego układu nerwowego, co pozwala na poprawę funkcjonowania dziecka. Terapeuta stymuluje zmysły dziecka oraz usprawnia m.in. motorykę małą i dużą, koordynację wzrokowo-ruchową.